Amerikaanse banken stellen teleur

We schreven er al over in ons weekoverzicht, nu duiken we er iets dieper in.

Vier van de vijf grote banken in de VS (JP Morgan, Bank of America, Wells Fargo, Citigroup en Goldman Sachs) kwamen afgelopen week met resultaten over het eerste kwartaal, Bank of America rapporteert deze week. Morgan Stanley zag de resultaten bij investment banking met 37 procent dalen, bij Goldman Sachs daalden die met 36 procent. In het eerste kwartaal waren er 80 IPO’s in de VS, een jaar geleden 398. Fusies en overnames waren er ongeveer even veel als een jaar geleden. Het mag duidelijk zijn dat de financiële markten aan het opdrogen zijn door de renteverhogingen van de Fed en de oorlog in Oekraïne. Dat zorgt ook voor meer volatiliteit en daarmee goede resultaten bij de handelsactiviteiten. Niet elke bank profiteert even veel van de renteverhogingen door de Fed. Bank of America en Wells Fargo, met elk een groot leningenboek, profiteren meer. Volgens Bank of America zorgt een stijging van de rente (kort en lang) van 1 procentpunt voor 6,5 miljard extra opbrengsten voor de bank. 

Sinds de piek van oktober zijn de aandelen van deze vijf grote banken met 24 procent gedaald, ondanks het feit dat deze banken ook gedurende deze periode massaal eigen aandelen inkochten. In de afgelopen vijf jaar hebben de vijf banken bij elkaar maar liefst 328 miljard uitgegeven aan het inkopen van eigen aandelen, meer dan de marktkapitalisatie van Bank of America. Toch zijn per saldo de aandelen van deze vijf banken de afgelopen vijf jaar niet gestegen.

JP Morgan zag de winst dalen met 42 procent tot 8,3 miljard dollar. Zoals gebruikelijk hebben reserveringen voor verliezen een groot effect op de resultaten. Een jaar geleden viel nog voor 5,2 miljard aan reserves vrij, omdat de Amerikaanse overheid besloot een groot deel van de lasten van de coronacrisis te dragen. Nu was er een reservering van 902 miljoen dollar voor verliezen, vanwege verslechterende economische vooruitzichten. Ook schreef JP Morgan afgelopen kwartaal 582 miljoen dollar aan schulden af, met name exposure op derivaten en receivables van Russische tegenpartijen. Bij Goldman daalde de winst met 27 procent naar 2,4 miljard dolar. Ook hier een reservering van 561 miljoen voor kredietverliezen (een jaar geleden een vrijval van 70 miljoen), Citigroup zag de winst dalen met 41 procent. Naast kredietverliezen van 755 miljoen (een jaar geleden nog een vrijval van 2,05 miljard) stegen hier ook de kosten met maar liefst 15 procent. Verder heeft Citigroup van deze vijf banken de grootste exposure op Rusland, de potentiële verliezen daar kunnen oplopen tot 3 miljard dollar, bij de andere banken gaat het meestal om enkele honderden miljoenen.

Bij Wells Fargo daalde de winst met 21 procent, het verstrekken van hypotheken daalde hier met maar liefst 33 procent door de sterk stijgende hypotheekrente in de Verenigde Staten. Jamie Dimon, CEO van JP Morgan, vatte de vooruitzichten voor de banken bij de toelichting op de cijfers samen met ‘I cannot foresee any scenario at all where you’re nog going to have a lot of volatility in markets going forward… And I think people should be prepared for that.’ Hoewel alle banken geen grote directe exposure hebben naar Rusland, zullen ze indirect nog wel last krijgen. De hogere benzineprijzen zorgen voor meer defaults op credit cards, maar dat zit nog in de pijplijn. Verder kunnen er ook problemen ontstaan in de grondstoffensector, een sector die voor een belangrijk deel is gefinancierd door de Amerikaanse grootbanken.

Hoewel er in de afgelopen weken weer wat terug geroteerd werd richting Tech en Financials, mag er afgezien van de handelsactiviteiten in de rest van het jaar weinig goed nieuws worden verwacht van de banken. Hogere rentes en een afzwakkende economie (zeker in dit tempo) staan meestal garant voor financiële ongelukken. Verder profiteren alleen de saaiere banken van hogere rentemarges. De grootste winststijging dit kwartaal wordt (vanzelfsprekend) nog altijd verwacht van de energiesector. 

De energiesector profiteert van de stijgende prijzen, geholpen uiteraard door de oorlog in Oekraïne, maar ook door de nog altijd opmerkelijke kapitaalsdiscipline, hoewel dat aan de Prelude FLNG van Shell, het grootste offshore floating facility nog niet te merken is. Shell denkt dat het schip van meer dan vier voetbalvelden lang nog 20 tot 25 jaar vloeibaar aardgas op zee zal produceren. 

Na de winsten van vorig jaar en het eerste kwartaal wordt de grondstoffen (en energie)sector wel gezien als een ‘crowded trade’. Wel bijzonder aangezien het gewicht van bijvoorbeeld de energiesector in diverse indices zo’n tien procentpunt lager is dan op de laatste pieken in de olieprijs. Een sector met een gewicht van 4 procent bestempelen als ‘crowded’ lijkt dan niet te kloppen. Wel is het zo dat veel grondstoffen nu in de zone komen waarin vraaguitval voorlopig de prijs lijkt te maximaliseren. De pijngrens van de jaren zeventig is nog niet bereikt (toen ging een veel groter deel van het besteedbaar inkomen op aan energie) en dat zou zelfs beteken dat de olieprijs vanaf dit niveau nog zou kunnen verdubbelen. Toch lijkt het alternatief, energie- en mijnbouwaandelen, beter omdat koersen daar verder kunnen stijgen, ook als prijzen op het huidige niveau blijven hangen. 

Via: Auréus