Amerikaanse inflatie blijft hoog deze zomer

En weer zijn de Amerikaanse inflatiecijfers hoger dan verwacht, een nieuw record over de afgelopen 40 jaar.

Opvallend is ook dat de verschillende methodes om de onderliggende of de kerninflatie te meten opeens ook fors beginnen te stijgen. Hoewel de prijs voor ruwe olie is gedaald, zijn prijzen voor benzine en diesel relatief hoog vanwege het tekort aan raffinagecapaciteit. Dat tekort kan later dit jaar oplopen als het stormseizoen aan de Amerikaanse zuidkust in alle hevigheid losbreekt. La Nina in combinatie met bovengemiddelde temperaturen op de Atlantische oceaan zorgen dit jaar voor meer en zwaardere stormen.

Ook de producentenprijzen stegen met 18,6 procent (!). In de jaren zeventig was er slechts één maand waarin de producentenprijzen sterker stegen (met 19,6 procent). Nog even en de jaren zeventig verbleken qua inflatieniveau met de inflatie van dit moment. Probleem met onder andere grondstoffen is dat de prijsdaling volledig te danken is aan de speculatie op een recessie en de vraaguitval die daarvan het gevolg zou moeten zijn. In werkelijkheid is de krapte op de grondstoffenmarkt afgelopen maanden alleen maar toegenomen.

De lage voorraden maken deze markt zeer gevoelig voor schokken. Zo schok kan al snel een extra impuls geven aan de inflatie.

Nu is veel inflatie tijdelijk, een gevolg van corona, de monetaire gekte of het resultaat van leveringsproblemen. Hoe langer die tijdelijke inflatie blijft, des te groter de kans dat dit inflatieniveau tussen de oren gaat zitten. Stijgende energie- en voedselprijzen dragen sterk bij aan de uiteindelijke looneisen, zeker in deze krappe arbeidsmarkt

Enkele componenten van de kerninflatie zijn redelijk voorspelbaar. Zo stijgen de huren door de krapte en de hoge prijzen op de woningmarkt, maar de prijsstijgingen van koopwoningen komen ook met enige vertraging tussen in de huurequivalent van koopwoningen. Dat betekent dat de recent sterk gestegen woningprijs nog maar voor een deel in het inflatiecijfer is verwerkt. In de komende maanden volgt er meer.

Zoals bekend viel vorig jaar in de zomer (tot aan oktober) de inflatie mee. Deze cijfers vallen nu uit de vergelijking (inflatie is immers altijd een jaar-op-jaar cijfer) dus dat betekent dat inflatie waarschijnlijk zal blijven tegenvallen. Even leek het er op dat de markt als gevolg daarvan rekende op een renteverhoging van een vol procent bij de volgende bijeekomst, maar inmiddels wordt er weer gerekend op een verhoging van 75 basispunten.

De beste indicator voor de kerninflatie op wat langere termijn is de ontwikkeling van de loonprijzen en die naderen inmiddels de 7 procent. Eind deze maand wordt de employment cost index over het tweede kwartaal gepubliceerd en de kans is groot dat die verder stijgt, daar gaat het huidige beleid van de Federal Reserve weinig aan veranderen.

Via: Auréus