Bierflatie

Ja ja, ook de bierprijzen schieten omhoog.

Dit jaar kan in Beieren het Oktoberfest weer gehouden worden. In de afgelopen twee jaar kon het feest niet doorgaan vanwege de Coronapandemie. Alleen de prijs van een glas bier (naar Nederlandse begrippen een wat groter glas, want er gaat precies 1 liter in een Maß) varieert dit jaar tussen de 12,60 en 13,80 euro, een stijging van ongeveer 15 procent ten opzichte van 2019.

De kosten voor de brouwers zijn sterk gestegen, van de gerst tot de hop, maar ook voor het glas en het andere verpakkingsmateriaal. De prijzen voor gerst zijn verdubbeld, die van glas met 80 procent gestegen. Daarnaast is er veel energie, vooral aardgas, vereist om bier te brouwen. Maar de gestegen prijs van een glas bier zal niet opvallen nu de hele Duitse economie wordt geplaagd door hogere energieprijzen als gevolg van de oorlog in de Oekraïne. De inflatie in Duitsland in augustus kwam uit op 7,9 procent (tegen 9,1 procent in de landen van de eurozone). Waarschijnlijk zal de inflatie in Duitsland tegen het einde van het jaar oplopen tot 10 procent.

Duitsers zijn normaal gesproken sterk gebeten op oplopende inflatie. De Bundesbank was altijd het toonbeeld van een bank waar de bestrijding van de inflatie voorop stond. Dat komt door de diepe sporen die de hyperinflatie 100 jaar geleden heeft achtergelaten. Tijdens de Weimarrepubliek ontspoorde de inflatie waardoor effectief de hele Duitse middenklasse verdween, waarmee de basis werd gelegd voor de machtsgreep van de Nazi’s en de Tweede Wereldoorlog die daarop volgde.

In tijden van stress is er altijd ruimte voor veel opportunisme. Eerder dit jaar werd er geld van Russen in beslag genomen zonder duidelijke basis. Nu moet de Nederlandse overheid compenseren voor de hoge energieprijzen en dan wordt bestaande wet- en regelgeving gemakkelijk opzij geschoven. Contracten met prijsafspraken worden verscheurd, nood breekt wet.  Met man en macht proberen landen als Frankrijk, Duitsland en Italië de welvaartsstaat van na de Tweede Wereldoorlog nog overeind te houden, maar het is eigenlijk tegen beter weten in. Hoge lonen, inflexibele arbeidsmarkt, hoge belastingen, hoge energieprijzen, de hordes voor een ondernemer in deze landen zijn simpelweg te hoog geworden. Landen in Europa hebben zich vastgelegd op de doelstellingen van het klimaatakkoord van Parijs, maar daaraan vasthouden betekent onvermijdelijk dat oude omaatjes deze winter doodvriezen in onverwarmde flats terwijl fabrieken moeten sluiten vanwege de hoge energieprijzen of omdat er gewoon geen energie meer is. In snel tempo vervangen Duitsers nu gasinstallaties voor dieselgeneratoren waardoor de prijs voor een liter diesel nu boven de prijs voor een liter benzine ligt. Duitsland heeft verder geen andere optie dan massaal over te schakelen op (bruin)kool.

Duitsland is lang Exportweltmeister geweest, maar dreigt die titel nu te verliezen. Japanners en Koreanen kunnen veel goedkoper concurreren. De verzwakkende concurrentiepositie blijkt ook wel uit de torenhoge producentenprijzen in Duitsland. Ook Duitsland heeft inmiddels een tekort op de handelsbalans, maar heeft wel harde dollars nodig om de energiekosten te kunnen betalen. De stijgende prijzen zorgen voor hogere looneisen. In oktober gaan de minimumlonen met 20 procent omhoog. Dat raakt in totaal 7 miljoen Duitsers. IG Metall eist meer dan 8 procent loonsverhoging de komende 12 maanden voor in totaal 68.000 mensen. Met zulke loonstijgingen kan de ECB niets anders dan de rente stevig verhogen. De concurrentiepositie van de Duitsers verzwakt, maar de Duitse burger kan met dat hogere loon wel een biertje op het Oktoberfest betalen.

Via: Auréus