Ze zijn al een tijdje helemaal ‘hot & happening’, SPAC’s, maar wat is dat? Hoe werkt het? Welke risico’s zijn eraan verbonden? We gaan het je toelichten.
Allereerst, de afkorting; Special Purpose Acquisition Company. Als je geïnteresseerd bent in een SPAC en je begint al met je eerste research, dan zie je vaak bij de omschrijving van hun bedrijfsactiviteiten iets staan in de zin van:
‘The company does not have significant operations. It intends to effect a merger, capital stock exchange, asset acquisition, stock purchase, reorganization, or similar business combination with one or more businesses.’
Soms wordt ook de term ‘blank check company’ gebruikt, maar enfin. Er is online al veel uitleg over deze populaire constructie te vinden, vaak ook bij je eigen broker. Wij proberen het kort voor je samen te vatten en aan te vullen met een paar voorbeelden van SPAC’s die al dan niet succesvol zijn gebleken. Dit om je ook te doen inzien dat investeren in een SPAC zeker niet zonder risico is.
Wat is een SPAC?
Een SPAC is een lege huls, een administratieve holding die wordt opgezet om een een Initial Public Offering (IPO), oftewel een beursintroductie, te omzeilen. Een IPO brengt namelijk kort gezegd meer papierwerk met zich mee, kent andere en strengere eisen, en heeft om deze redenen een langere doorlooptijd. Entree op de beurs via een SPAC werkt dus vaak sneller en efficiënter.
Hoe werkt een SPAC?
De lege huls vraagt de beursnotering aan. Er zijn echter nog geen bedrijfsactiviteiten, waardoor de aanvraag zoals hierboven gezegd soepeler verloopt. De aanvraag van de SPAC gebeurt doorgaans door een bedrijf dat hierin gespecialiseerd is, ze kennen de klappen van de zweep en weten hoe ze snel en soepel het proces kunnen doorlopen. Het bedrijf dat naar de beurs wilt gaan is gespecialiseerd in haar eigen kernactiviteiten en is minder tot zelfs geheel niet thuis in alle rompslomp die bij een beursintroductie komt kijken. Een IPO wordt normaliter ook begeleid door een bank die hier goed in thuis is, denk bijvoorbeeld aan Goldman Sachs, of de Kempen tak van Van Lanschot Kempen wat dichterbij huis.
De lege huls en het bedrijf dat uiteindelijk een notering aan de beurs wil hebben werken hun gezamenlijke plannen uit, zetten het op papier en leggen het voor aan de aandeelhouders. De aandeelhouders? Ja, de lege huls heeft al aandeelhouders. Het is immers al als lege huls aan te kopen op de beurs. Het bedrijf dat naar de beurs wilt heeft ook al aandeelhouders; de oprichters, en wellicht ook andere partijen die aandelen op naam eerder hebben verkregen.
Er volgt een aandeelhoudersvergadering, en als je broker zijn werk goed doet dan wordt je hier ook voor uitgenodigd of wordt je gevraagd je stem uit te brengen via proxy (remote, dus).
Na goedkeuring van de plannen volgt er een fusie/overname, afhankelijk van de exacte details van de deal. De naam verandert vervolgens naar de naam van het bedrijf dat oorspronkelijk naar de beurs wilde. De CEO slaat bij opening van de beurs op de gong, de beursnotering van de nieuwe onderneming is een feit. Champagne gaat open, iedereen blij.
Hieronder een korte schematische schets.
Bekende voorbeelden van SPAC’s
Enkele voorbeelden van wat recente SPAC’s ter illustratie;
Churchill Capital II, werd Clarivate Analytics Plc. Meer details vind je hier.
Churchill Capital IV, werd Lucid Motors. Meer details vind je hier.
VectorIQ, werd Nikola, en begint nu aan een nieuwe SPAC. Meer details vind je hier over Nikola. En hier over de nieuwe SPAC.
Social Capital Hedosophia, werd Virgin Galactic. Meer details inclusief scepsis richting SPAC’s vind je hier.
Wat zijn de nadelen of risico’s van SPAC’s?
Allereerst; je gaat als belegger instappen in een lege huls, er is nog niks. Er moet dus nog een partij voor gevonden worden die eronder geschoven wordt. Op dat moment is er nog niets zeker. Meestal is de partij waarmee gefuseerd gaat worden nog niet eens vastgelegd, er is nog niets beklonken. Als dit in een vroeg stadium is zal de koers blijven hangen rond de introductieprijs. Meestal een tientje. Maar het kan op basis van geruchten ook flink de lucht in gaan. En als de SPAC dan om wat voor reden dan ook toch niet doorgaat? Dan is de kans vrij groot dat het fors crasht.
Voorbeelden van gefaalde SPAC’s
Allegro Merger, zou TGI Fridays worden. Gefaald, met als lezing dat de marktomstandigheden niet goed zouden zijn. Reddingsboei diende er naar TGI Fridays geworpen te worden om ze te behoeden van de ondergang. Meer details.
Leo Holdings, zou CEC Entertainment worden (eigenaar van Chuck E. Cheese en Peter Piper Pizza). Deze deal sprong al drie maanden na aankondiging van de SPAC plannen af, zonder heel duidelijke reden. Meer details.
Modern Media Acquisition Corp, zou Akazoo worden. Een muziek streamingdienst. Fraude in boeken door vorig management zette echter een streep door de rekening. Meer details.
En laten we het nog eens over Nikola hebben. Ze staan nog vrolijk genoteerd aan de Nasdaq en hebben erg mooie koersen gehad, ook na de succesvolle SPAC. Maar nadat ook daar na korte tijd fraude aan het licht kwam kelderde het aandeel ook stevig. Ze staan nu rond een tientje. Wat een toeval.
Conclusie
SPAC’s kunnen erg leuk, interessant zijn. Ze schieten niet voor niets nu als paddenstoelen uit de grond, er is interesse naar. Omdat er via een omweg gekozen wordt voor een beursnotering is er daarmee minder inzage in – gechargeerd gezegd – de financiële gezondheid en betrouwbaarheid van een bedrijf. Dit hoeft niet direct iets slechts te betekenen, maar is wel voldoende reden om je ogen open te houden en er erg voorzichtig mee om te gaan.
- - -
Disclaimer
Beursblog.nl geeft geen beleggingsadvies, we proberen je te voorzien van nieuws, nieuwsoverzichten, blogs, columns, en uitleg. Dit om je handvatten en inzichten te geven om zelf de beslissingen te nemen die het beste bij jouw financiële situatie passen.
Gedetailleerde uitleg over hoe je onze berichtgeving dient te interpreteren vind je hier.
Meer informatie over wie we zijn, wat we doen, vind je hier.